وقتی شوهر یا خانم شما یک شخص دیندار باشد تمام تلاش او بر این خواهد بود تا نگاهش را از نامحرمان بپوشاند و خودش را از نگاه هوس آلود آنها در امان داشته باشد.
 

مقدمه 

لذت بخش ترین روزهای زندگی انسان بعد از ازدواج شروع می‌شود. این روزهای شیرین را اگر مراقبت نکنیم مانند گل های پژمرده خواهند شد که نه بوی خوشی دارند و نه زیبایی، اگر در رابطه خودتان مراقبت نداشته باشید به تلخی و بد کامی تبدیل خواهد شد. با بی تدبیری هر یک از زوجین، ساختمان زندگی فرو می‌ریزد و زوجین آواره خواهند شد. برای اینکه زندگی شما مبتلا به آفت نشود لازم است با عوامل استحکام پیوند زناشویی آشنا شوید. یکی از مهمترین عواملی که می‌تواند نقش بسزایی در استحکام خانواده داشته باشد دینداری است. 

در این نوشتار می‌خواهیم به نقش دینداری در استحکام خانواده بپردازیم. 
 

دینداری:

پژوهش های بسیاری اثبات کرده که دیندار بودن زوجین می‌تواند در پیوند و استحکام روابط موثر باشد. به عنوان مثال: شخصی که دیندار باشد به دنبال تحقیر کردن همسرش نیست. یکی از گلایه های که بسیاری از افراد دارند این است که شوهرم یا همسرم جلوی دیگران منو تحقیر می کنه و بخاطر همین دیگر نمی‌توانم او را تحمل کنم. گروهی از اساتید دانشگاه ایالتی کانزاس در پی پژوهش های خود به این نتیجه رسیده اند که: تعهد به خانواده، اغلب با تعهد دینی التزام دارد. [1] 

کتک زدن زنان؛ وقتی از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) سوال می‌کردند که دخترمان را به ازدواج چه کسی در بیاوریم، پیامبر می فرمودند هر کسی که دیندار و خوش اخلاق باشد دخترتان را به ازدواج او در بیاورید. دیندار بودن مرد یا زن سبب می‌شود تا برای خودشان حد و مرزی تعیین کنند و از آن خارج نشوند. یکی از آن حدود این است که فرد دیندار به خودش اجازه نمی‌دهد تا به همسرش ظلم کند و کتک بزند. یافته های یک مطالعه ملی در سال 1992 از 2300 مرد، نشان داد افرادی که همسران خود را کتک می‌زنند، فاقد اعتقادات دینی هستند. [2] 

دین اسلام هم به پیروان خودش تذکر داده تا هیچ وقت به همسرشان بی احترامی نکنند و از کتک زدن همسرشان دوری کنند. هر مردی که به صورت همسرش سیلی بزند، خدا به فرشته مأمور دوزخ (مالک) دستور می‌دهد که در دوزخ هفتاد سیلی بر صورتش بزند. و هر مردی که دستش را بر موهای زن مسلمانی بگذارد (برای اذیت، موی سرش را بگیرد) در دوزخ دستش با میخ‌های آتشین کوبیده می‌شود.[3] 

دینداری و در خدمت خانواده بودن
دیندار بودن شخص باعث می‌شود تا فرد خودش را نسبت به اعضای خانواده مسئول بداند و در خدمت آنها باشد. اختلافاتی که در بین زوجین امروزی وجود دارد این است که دوست دارند خودشان مستقل باشند و این مسئله در موارد بی شماری آنان را به رویارویی و خصومت با یکدیگر می‌کشاند.. 

نکته: بسیاری از زنان و مردانی که از ارزش های دینی فاصله گرفته اند، با احساس تناقض بین آزادی شخصی و امنیت عاطفی، استقلال و مسئولیت و نیز تنها برای خود بودن و برای دیگران بودن روبرو شده اند. [4] 

دینداری و صداقت‌
صداقت و راست‌گویی از بزرگ‌ترین فضایل اخلاقی است که امروزه از زندگی ها رخت بسته و سبب بروز اختلافات بسیاری شده است. در تعالیم و آموزه‌های دینی به صداقت سفارش شده و  جایگاه ویژه برای آن متصور است.  در قرآن و روایات فراوان به آن سفارش شده است. قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقینَ؛ اى کسانى که ایمان آورده‏ فساداید، از خدا پروا کنید و با راست‌گویان باشید».[5] 

نکته: فردی که دیندار نباشد به راحتی دروغ می‌گوید و دروغ هم پایدار نمی‌ماند و بالاخره آشکار خواهد شد و با آشکار شدن آن اختلافات هم پیدا می‌شود و آرامش قطع می‌شود. اما شخصی که پایبند به اصول دین باشد در مراحل زندگی از دروغ گفتن بر حذر میباشد و همیشه صداقت را پیشه کارش خواهد کرد. 

دینداری و صبر بر مشکلات 
زندگی بدون سختی و مشکل قابل تصور نیست، عیار آدمها زمانی مشخص می‌شود که در برابر این مشکلات چگونه رفتار می‌کنند. شخصی که دیندار باشد در برابر این مشکلات صبر می‌کند و سعی خود را بر آن می‌گذارد تا مشکلات را حل کند. 

 دینداری و ناموس دیگران
وقتی شوهر یا خانم شما یک شخص دیندار باشد تمام تلاش او بر این خواهد بود تا نگاهش را از نامحرمان بپوشاند و خودش را از نگاه هوس آلود آنها در امان داشته باشد. شخص متدین و دیندار می‌داند که هیچ گوهری ارزش دین را ندارد. شخص مومن دوست ندارد که کسی به ناموس او نگاه کند و خودش هم بخاطر همین به ناموس دیگران نگاه هوس آلود نمی‌اندازد. شخصی از امام صادق ـ علیه السلام ـ پرسید : آیا نگاه کردن به پشت سر زنهایی که عبور می کنند جایز است؟ حضرت پاسخ داد: اگر به ناموس شما اینگونه نگاه کنند ، خشنود می‌شوید ؟! آنگاه فرمود: برای مردم همان را بخواهید که برای خود می‌خواهید.[6]

نکته پایانی: مراد ما از دینداری این نیست که قسمتی از دین را که باب میل آنهاست عمل کنند و مقداری که دوست ندارند را عمل نکنند، بلکه دیندار بودن به معنای واقعی کلمه که خود را ملزم به تمامامور کند. 

پی نوشت :
[1] اسماعیل بلالی، رابطه مذهب و خانواده در غرب، مطالعات راهبردی زنان، 1384، شماره 27، صفحه 125
[2] همان، صفحه 143
[3] مستدرک الوسائل، جلد 2، صفحه 550
[4] هلر، زنان، جامعه مدنی و دولت، صفحه 60
[5] قرآن کریم، سوره مبارکه توبه، آیه 119
[6] مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۵۵۵